Gleðilegt sumar !

Gleðilegt sumar og þakka ykkur fyrir veturinn

 

 Embla Sól og Dúfa, vinkonurnar bestu knúsast og leika sér, alveg tilbúnar í langa bjarta og gleðifyllta daga

 

Mikil tilhlökkun í barnshjartanu að "fara út að leika", fylgjast með gróðrinum vakna og fuglunum við hreiðurgerð og ungauppeldi.

 

Dagurinn er bjartur og fylltur ómi Náttúrunnar sem vaknar af dvala sínum. Náttúruverurnar iða af lífi og gleði, hamingju yfir því að geta starfað og unnið að uppbyggingu og vexti landsins. 

 

Gleðilegt sumar elskurnar og þakka ykkur fyrir veturinn

Hléseyjar Dúfa Hnoss fór á ættarmót

Við gömlu hjónin skelltum okkur í bíltúr í Hvalfjörðinn, einu sinni sem oftar. Þar eigum við góða vini sem tóku vel á móti okkur með heitri nýbakaðri eplaköku og túnfisksalati með Landnámshænueggjum í mmmmmmmm..... en það voru fleiri þarna en mannfólk. Dúfa sem heitir fullu nafni Hléseyjar Dúfa Hnoss er ættuð úr Hlésey í Hvalfirðinum. Þar býr mamma hennar hún Urður og Spá systir hennar.

Þegar hundar heilsast er vissara að hafa rétta siði á hreinu. Hér heilsar Dúfa mömmu sinni með réttri undirgefni og kurteisi

Þetta voru réttar og góðar aðfarir svo Dúfa fékk koss frá mömmu sinni til baka

Þá mátti Krummi bróðir á næsta bæ koma líka í knúsuhópinn

 

Eftir mikinn hasar, hlaup og knús um allar grundir var gott að fá vatnssopa. Heimahundarnir voru svo kurteisir að leyfa Dúfu "að sunnan" að fá fyrsta sopann

Eftir að hafa skoðað landið og þefað heil ósköp út í loftið, heilsað upp Landnámshænurnar og hrafninn var gott að fara inn og "hvíla sig".

 Hér eru þær systur Dúfa og Spá. Þær eru svo dásamlegar saman, væntumþykjan og hlýjan leynir sér ekki á milli allra hundanna. Eyru og trýni voru varlega þvegin og knúsuð, mamman lygndi aftur augunum og hallaði höfðinu að dóttur sinni sem kom að heimsækja hana

Urður mamma þeirra var aldrei langt undan, ef hasarinn varð of mikill kom hún og horfði ákveðið á börnin sín eða gaf eitt smá bofs og allir hlýddu. "Litlu" börnin hennar eru komin vel á annað ár en þau gegna mömmu sinni um leið og hún horfir með þessum sérstaka ljúfa en ákveðna svip

Þarna eru þær mæðgur Urður og Spá í hvíld eftir gott ættarmót og góðan dag. 

Þetta var góður dagur að Hlésey eins og venja er. Mig langar að benda ykkur á tengil á Hléseyjarvefinn. Hún Jóhanna Harðardóttir sem þar býr er sko engin venjuleg kona.... 

Vorið ER hér

Jæja, þá er yndisleg páskavika liðin með tilheyrandi dásamlegum fjölskyldustundum í og úr bænum. Mikið át af ýmsu tagi, gleði og hamingja.

EmbluSólarengillinn hennar ömmu sín fann páskaeggið sem mamma og pabbi höfðu falið "vel og vandlega".

Svo þarf maður smá aðstoð frá þjálfaðri móður sinni til að opna eggið og athuga hvað er nú inni í þessum fjársjóði. Váááááá sem betur fer eru alltaf einhverjir konfektmolar með sem "gamla gengið" fær að smakka

Allt þetta dásemdar súkkulaði mun endast leeeeeeengi

Í gær fórum við svo "gömlu hjónin" og Dúfan að athuga hvort vorið væri ekki örugglega alveg staðfastlega og ákveðið mætt á svæðið. 

Oh jú þarna var stór hópur af lóum! Á hverju ári frá því ég man eftir mér hef ég farið á Álftanesið að leita að vorinu. Og finn það alltaf hettumáfur, lóa og stelkur og að sjálfsögðu hinir löngu mættu svartbakar og sílamáfar sem sjást þarna sem hvítir deplar í bakgrunni. 

Mér virtist allir íbúar móanna vaknaðir, dvergar og álfar sem sumir sofa af sér vetrartímann vakna til að taka þátt í vorkomunni með Náttúrunni sjálfri. Mikið líf og mikil gleði ríkti þarna á Garðaholtinu og við Skógtjörnina og víða á Álftanesinu í gær

Hellisgerðið mitt yndislega er auðvitað allt á iði líka. Dásamlegur smáfuglasöngur eins og í suðrænum skógum fyllir mann gleði inn að hjartarótum hvern dag. Í dag falla ljúfir regndropar eins og eftir pöntun fyrir gróðurinn sem er að vakna og teygja úr sér eftir langan svefn hins norðlæga vetrar. Blóm- og trjáálfar flögra um á fleygiferð og ekki nokkur leið að ná athygli þeirra. Þeir eru uppteknir við mikilvæga vinnu sína. Álfafjölskyldur hreinsa út og viðra eftir veturdvöl í klettaheimkynnum sínum. Hinir gömlu vitringar garðsins ganga um með ró og frið í hjarta og gefa frá sér djúpa hamingju og vissu þess að allt verður í lagi, Náttúran er að lifna við eins og vera ber

Gleðilega páska :-)

Yndislegur dagur bjartur og fagur. Í dag páskadag minnumst við upprisu Jesú. Þessi mikla saga sem gefur eilífa von og gleði í hjarta. Eftir erfiða dimma daga er alltaf von um betri tíma í þessu lífi. Við þurfum ekki að bíða eftir upprisu til lífs á öðru tilverustigi, við getum risið upp táknrænt í dag, hér og nú. Eins og Lífið í kringum okkur á þessum tíma rís og lifnar við eftir þungan svefn vetrarins.

Lífið er eilíf hringrás og á þessum tíma hringsins/ársins er upprisutími lífsins á norðurhjara jarðarinnar okkar. Gleðitími

Tré og runnar eru við það að springa af vorþrá með bros í hverju brumi.

Pólstjörnurósin mín er alveg viss um að nú sé kominn tími á nýtt líf, nýja upprisu.

Elsku litla EmbluSólin mín, ástarblómið iðar af þrá að vera úti að leika, skoða og leita að köngulóm og flugum. Finna líf vorsins. Stanslaust gaman að vera til þar til fingurnir verða of kaldir og við förum inn og hlýjum okkur. En við komumst að því að vorið er komið og nú verða fleiri og fleiri góðir útidagar á næstunni

 Inni bíður gult og fallegt vor sem okkur var fært að gjöf. Svo fögur áminning um gleði, líf og upprisu. Nú er það bara okkar að taka það inn í hjartað, muna að nú getum við öll risið upp hvert á þann hátt sem við þurfum og viljum. Sérstaklega að njóta þess að vera til á svona fögrum og björtum dögum með vor og von í hjarta.

Gleðilega páska elskurnar

Geitur eru svo dásamlega skemmtilegar

Þetta er það sem ég er alltaf að segja: fá mér geit í garðinn! Ég ólst upp með geitum. Þær eru svo skemmtilegar og miklir karakterar. Þá er ég náttúrulega að tala um íslenskar geitur, ég þekki ekki þessar Nígerísku en þær eru örugglega jafn skemmtilegar og duglegar að bíta grasið

Þessi mynd tók ég í Sædýrasafninu af æskuvinkonu minni Guðrúnu Maríu með kiðling. 

Er ekki einhver til í að gefa mér eins og eitt stykki sveit svo ég geti fengið mér geit?

Geitum beitt á græn svæði bæjarins

Tími hinna mörgu tákna...

Nú fer í hönd Páskavikan sem oftast er notuð í notalegu samfélagi við fjölskylduna. Ég vona að þið njótið hennar þannig í ár, hversu stór eða lítil sem páskaeggin verða ... eða hvað annað það er sem er öðruvísi í lífi okkar á þessum tíma. Notalegar stundir kosta ekkert nema bros og opið hjarta til að gefa úr og taka á móti.

Hvar sem við verðum þessa vikuna, er gott að eyða tímanum saman.

Inni í þessu litla húsi sefur heil fjölskylda af litlum dvergum og bíða vors. Fallegar skófirnar sem kíkja undan snjónum minna á lífið í kuldanum. Og stráin segja sögu síðastliðins sumars. Lífið er alveg við það að vakna aftur eftir svefn vetrarins.

Í sumum klettunum voru fjölskyldurnar þó meira vakandi en í öðrum. Við Dúfa fengum því kærkomna fylgd um móann .... (verst að þau myndast ekkert voða "vel" .... )

Hléseyjar-Dúfan mín í fallegri birtu á góðum degi. Veturinn er að kveðja og vorið tekur við langt og rysjótt eins og gengur. En það lofar samt góðu og maður getur ýmsu tekið þegar maður veit að leiðin er í rétta átt.

Eftir leiðangur okkar Dúfu og notaleg samskipti við vini okkar á holtinu, fórum við heim í fjölskyldufaðminn glaðar og ánægðar. Við gátum sagt þeim heima að við værum þess fullvissar að vorið væri á næsta leiti. Við hittum nokkra fugla á leiðinni sem fullvissuðu okkur um það. 

Vikan framundan ber mörg og sterk tákn um upprisu og vorkomu, sama hverrar trúar við erum. Tökum inn þessi tákn, skoðum þau og hvaða þýðingu þau hafa. Bæði fyrir okkur persónulega og fyrir samfélagið í heild sinni. Samfélag okkar allra lífveranna á landinu og allri jörðinni okkar, móðurinni sjálfri.

Því ekkert líf stendur eitt og ósnortið af öðru lífi. Við búum hér öll saman á þessari jörð, verur af ýmsum toga allt frá skófum steinanna og upp í .... já, upp í hvað? hafið þið velt því fyrir ykkur? og öll erum við tengd og þurfum að muna að án hvers annars getum við ekki verið.

 Hvað sem okkur annars finnst um Lífið og tilveruna þá skulum við njóta þessarra frídaga í faðmi þeirra sem okkur þykir vænt um. Njóta og gleðjast og leyfa okkur að hlakka til vorsins og taka við þeim falleg boðskap sem vorið bíður okkur upp á. Jörðin okkar hleypir Lífinu sínu út aftur, Lífið sem legið hefur í dvala í vetur. Þegar við erum vakandi fyrir umhverfinu okkar tökum við vel eftir öllum jákvæðu fallegu táknunum í kringum okkur.

Njótum og gleðjumst. Góða helgi elskurnar

Jóli minn fluttur að heiman :-)

Jæja, þá er hann Jóli minn fluttur á nýtt heimili. Ég sakna hans strax alveg heilan helling, hann fór fyrir ca hálftíma En ég var alveg róleg að láta hann fara, ég fann það á mæðgunum sem fóru með hann að hann fór á frábært og hlýtt heimili Þar er kisa fyrir svo hann fær líka kisufélagsskap. Þannig að ég er ánægð/leið en samt voða glöð.

Bless og takk fyrir okkur litli fallegi ljúfi minn, vertu góður og lifðu vel og lengi á nýja heimilinu

Jæja ...

... þá er fyrsta krosssaumsmyndin alveg tilbúin. Sú fyrsta í fjögurra mynda seríu um íslenska fugla í árstíðunum.

Snjótittlingurinn sem kemur og syngur fyrir okkur þegar dagar eru dimmir og veður vond. Við gefum þeim að borða þar sem þeir ná ekki öðruvísi í mat á verstu dögunum. Þannig vinnum við saman, þannig á lífið að vera.

Ég er svo að útbúa myndina í pakkningu sem verður til sölu, hjá mér og svo ....... sjáum við til

 

Frelsi til að eiga framtíð

Nú er þingað á ýmsum stöðum um fortíðina, nútíð og hugsanlega framtíð. Maður veltir fyrir sér hvert stefnan verður sett eftir næstu kosningar. Verður reynt að finna aftur leiðina sem við vorum á? Plástra og staga, rífast og hefna og fara svo aftur nákvæmlega í sama farið?

Eða verður viljinn nægur til að velja almennilega stefnumótun? Verður kjarkurinn til staðar sem þarf til að velja nýja leið? Leið sem er vænleg til langtíma árangurs? 

Ætlum við að vaða áfram í blindni og þoku og treysta á að "þetta reddist"? Eða þorum við að líta inn í okkar eigið hjarta og hugsa þaðan? Velja og hafna? ÁKVEÐA HVERT við VILJUM stefna?  

Við erum í miðjum dimmum skóginum ennþá. Mér finnst ég sjá ljós hinumegin, ekki bara smá tímabundið ljós í einu rjóðri heldur útleið út úr myrkrinu, alveg út úr þessum flækjuskógi. 

 

Það eru miklir möguleikar og mikill sköpunarkraftur í okkar litlu þjóð og okkar magnaða landi. Eins og könglar eru fræhulstur grenitrjánna og boða hugsanlega mörg ný tré ef þau fá frelsi og andrými til að vaxa og verða stór. Gefa af sér og skapa ný tré, þannig getum við gefið nýjum hugmyndum og nýjum tækifærum, pláss og aðstoð til að vaxa. Allir og allt þarf næringu og umhyggju til að þróast áfram og dafna. 

Ljósið er alltaf til staðar, við þurfum bara að líta eftir því og leyfa því að vísa okkur veginn. Það eru leiðir út úr skógarflækjunni sem við erum í núna. Það er EKKI nóg að elta hvaða ljósglætu sem er. Það þarf bara að skoða frá hjartanu, þá er augljóst hvaða ljós er hið raunverulega ljós sem leiðir okkur til betri vegu. 

 

Við þurfum að hinkra við, líta inn í okkar eigið hjarta og skoða.... þora að taka ákvörðun um að vilja fara þá leið sem er best fyrir okkur, börnin okkar og barnabörn. Það er núna á næstu vikum sem valið fer fram. 

Hvernig framtíð viljum við?

Það er okkar ábyrgð í dag að velja hvort afkomendur okkar hafi raunverulega möguleika til að byggja heilbrigða framtíð fyrir sig og sína. 

Í hvaða ástandi ætlum við að skila landi og þjóð áfram til þeirra....?

Frelsi, jafnrétti, bræðralag

Ómar var alveg frábær í sinni tölu á fundinum! Tek heilshugar undir orð hans um jafnrétti á milli kynslóða! Hvernig dettur einhverjum í hug að við megum eyða öllu núna og skilja ekkert eftir til komandi kynslóða? Er hægt að horfa á börnin sín og barnabörn og fara svo út og eyðileggja landið, sóa orkunni og menga umvherfið???

Guðmundur Andri fannst mér alveg með frábæra tölu líka. Vel valin orð og í tíma töluð eins og rithöfundi einum er lagið.

Það eru komnir nýjir tímar, við þurfum að hafa viljann og kjarkinn til að fara jákvæðum skrefum inn í framtíðina. Byggja upp nýtt samfélag með jafnréttisgildin í fyrirrúmi. Jafnrétti á öllum sviðum.

Ég fylltist von að hlusta í kvöld Hef náttúrulega óbilandi trú á Jóhönnu Sig, hún leiðir okkur áfram inn í þetta nýja bjarta tímabil. Málið er (eins og ég sé það allavega) að við erum á miklum tímamótum og getum valið leiðina upp eða leiðina niður. Hljómar einfalt en..... það virðist flækjast fyrir ansi mörgum.

Takk kærlega mbl að senda út beint frá fundinum

(og ég sem ætlaði ekki að minnast á pólitík á blogginu mínu! sorry ;-)

Íslandshreyfingin hluti Samfylkingar