Sól og regn, von og Líf

Eftir bjarta sólargleðidaga birtist rigningin með rokið með sér ... aftur. Brosin sem höfðu myndast svo fallega á andlitunum virðast jafnvel láta undan síga. Ég fór út að spjalla við plönturnar og fleiri sem á vegi mínum urðu, vita hvort ég fyndi ekki bros og von, inn á milli fjúkandi laufblaða og regnblautra blóma.

Ég á pínulítinn garðbleðil á móti suðvestri, þar sem ég hef safnað ýmsum runnum og einu tré sem stendur upp úr hinum gróðrinum. Það er hún Stella kirsuberjatré. 

Hún lét nú ekki rokið mikið á sig fá, sagðist vera þakklát fyrir sólardaga síðustu viku og nú gæti hún blómstrað og brosað framan í veðrið.

Fjallarósin getur nú teygt sig ansi vel og sýnt blómknúppana sína stolt mót himninum.

Niðri við moldina sést, þegar betur er að gáð, í sólberjarunnann sem ég stakk niður til geymslu á milli rósanna. Hann er lítið áberandi og hvarflar ekki að honum að teygja sig og reygja eins og hin háu kirsuberjatré og rósarunnar. Niðri við jörðina brosir hann sínum hljóðlátu, lítt áberandi blómum en þau lofa þó berjum þegar líður á sumarið.

Maður skyldi ekki vanmeta hljóðlát bros og von sem lítt er áberandi.

Hér lifa saman í sátt og samlyndi, páfarós og lísurós. Þær skipta með sér sumrinu til blómgunar svo að báðar fái fulla athygli fyrir brosin sín.

Nú fer tími páfarósarinnar að hefjast. Allt fullt af litlum komandi brosum sem munu gleðja alla sem kíkja við. 

 

Meira að segja utangarðsblómin blómstra en þau varast að láta heyra í sér. Standa bara þarna steinþegjandi utan við lúna litla garðvegginn og blómstra fyrir sig og þá sem hugsanlega beygja sig niður til að taka eftir þeim, á leiðinni framhjá.

Túlipanarnir voru ekkert að fela sig og brostu háværum fallegum og stoltum litum framan í þá litlu sólarglætu sem kíkti á okkur. 

Hún Vala mín er ekkert mjög hógvær þegar kemur að brosum. Hún lætur bara vaða og gengur jafnvel framfyrir hið stórbrosandi kirsuberjatré, án þess að hika!

Þau eru ýmis brosin allt um kring. Lífið er alltaf fullt af von og gleði. Stundum skella á okkur gleðistundir með háværum og fallegum gleðiatburðum. En stundum þurfum við að leita aðeins betur, jafnvel undir og niður og á bakvið...

En það má alltaf finna von og Líf. Þessi burknabörn rúlla sér upp úr jarðvegi liðins árs og lofa góðu um gróskumikinn vöxt á þessu ári. 

Þessi purpurabroddur var einungis lítil döpur 5 cm grein með 3 litlum laufum, þegar við settum hana þarna niður fyrir tveimur árum. Ég fékk meira að segja á mig glott frá þeim sem þóttust nú vita betur en að gefa þessum álkulega sprota séns. En nú vex hann í allar áttir, hraustlegur og glaður og gantast við lágvöxnu blómálfarósina sem ætlar að blómstra seinna í sumar.

Grænn er litur heilunar og vaxtar. Notum okkur græna tíma Náttúrunnar og söfnum okkur gleði og Lífi í hjartað. Regnið hreinsar og vindurinn feykir burt því sem ekki er þörf. Áður en við vitum af skín sólin aftur og þá er gott að vera viðbúinn með opið hjarta og gleði í sálu. Þannig vöxum við áfram upp á móti himninum og gefum af okkur bros og gleði á leiðinni.

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 25.5.2009 kl. 11:57]

Yndisleg færsla og blómin og trén falleg og heilbrigð hjá þér Ragnhildur mín.  Sammála þér með páskarósina, hún er falleg harðgerð og svo fínleg og fljót til.  Sannkölluð eðal planta.  Maríustakkurinn þarna neðst líka flottur, og sannkölluð heilunarplanta.  Allt reyndar fallegt og kisa líka.  Knús á þig yndislega listakona.

[Ragnhildur Jónsdóttir, 25.5.2009 kl. 12:32]

Þakka þér innilega fyrir Ásthildur Það er svo dásamlegt að fylgjast með gróðrinum, taka eftir lífsorkunni og kraftinum sem fylgir. Finna og taka á móti Lífsgleðinni í Náttúrunni

[Sigrún Þorbjörnsdóttir, 25.5.2009 kl. 16:35]

Frábær færsla og hjartanærandi  fer beint inní sálina  Plönturnar þínar eru fallegar og Völuskottan er með sannkallað "colgate" bros  

Ég er búin að prófa nokkrar rósir hér í mínum garði en þær eru ekki alveg að "fíla" loftslagið hér. Hansarósin er eina sem dugar hér.

Knús knús og takk

[Ragnhildur Jónsdóttir, 25.5.2009 kl. 19:48]

Þakka þér fyrir þessi fallegu orð elsku Sigrún

Hansarósin finnst mér alltaf yndislega falleg og stendur vel fyrir sínu, dugleg að blómstra og kröftug. Þegar við bjuggum á Álftanesinu var ég mjög ánægð með hana og ýmsa runna sem stóðu sig vel í saltrokinu

knús til ykkar elsku Grindjánar

[Ásdís Sigurðardóttir, 25.5.2009 kl. 21:43]

Hreint yndisleg færsla og fallegar myndir, gleður mig á góðum degi. Hjartanskveðja í fjörinn fríða

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 26.5.2009 kl. 09:22]

Einmitt þessi tilfinning fyllir mann Ragnhildur mín. 

[Begga (IP-tala skráð) 26.5.2009 kl. 13:08]

Alveg yndisleg færsla Ragga mín Eins og þú sjálf 

[Ragnhildur Jónsdóttir, 27.5.2009 kl. 11:10]

Takk stelpur, þið eruð yndislegar