Árstíðaskipti

Haustið nálgast, Lífið er byrjað að skipta litum aftur ...

 

 

Ég fer í huganum yfir sumarið, hvernig var það, hvað gerði ég, hvað lærði ég,

hvað ætla ég að taka með mér áfram inn í haustið og veturinn?

 

 

Hvaða leið ætla ég að fara? Hvað bíður handan næstu beygju? ...

 

Lífið er svo spennandi

Komin með Hvalfjarðardellu á háu stigi :-)

Nokkrar myndir teknar í hvíld og endurnæringarhelgi á dásemdarferðaþjónustubænum Eyrarkoti í Kjós.

 

 Það er ýmislegt duló og fallegt á sveimi þarna í kring.

 

Þarna býr smávaxin álfkona sem fannst gaman að spjalla.

 

Eyrarkotið friðsæla, tekið ofan úr Eyrarfjalli.

 

Eyrarfjallið með sinn sterka yndislega verndarengil sem umvefur allt umhverfið og þar með Eyrarkotið sjálft.

 

Já, margt mjög skrítið á sveimi ... Lalli við Steðja.

 

Himneskur staður! 

 

 

Lífinu ég þakka ...

"Lífinu ég þakka ..." 

 

 

Í dag 15. ágúst er liðið eitt ár frá því lífi eiginmanns míns Lárusar,var bjargað. Við þökkum það góðum læknum, réttri lyfjagjöf en ekki síst miklum fyrirbænum frá mörgum trúarbrögðum í allavega þremur heimsálfum.

 

Í dag er aðeins ein hugsun sem kemst að: "Lífinu ég þakka ..."

 

...

Hann Magni minn litli Víkingakisi hefur kvatt þennan heim. Hann fótbrotnaði illa um daginn og það greri illa hjá honum og gekk ekki vel þrátt fyrir að mikið var reynt.

Hans er sárt, mjög sárt saknað. En það var vel tekið á móti honum á nýjum sviðum þar sem gömlu hundarnir okkar og faðir minn tóku honum vel og hjálpa honum fyrstu skrefin. 

Dúfa mín leitar að honum en svo er eins og hún skilji. Kannski sér hún hann líka á innri sviðunum og áttar sig að hann er farinn héðan.

Hvíl í friði krúttið mitt og hjartans þakkir fyrir þann stutta tíma sem við fengum með þér

Stella kirsuberjatré og bíræfinn þjófur ...

Ég hef öðru hvoru minnst á hana Stellu vinkonu mína kirsuberjatré. Ég hélt hún ætlaði ekkert að blómstra í vor, síðan komu þessi fallegu hvítu blóm og dreyfðu sér um allt tréð.

Þá tók við spennan um hvort einhver ber kæmu út úr þessu. Ég hafði nú ekki mikla trú á því hérna svona langt norður í hafi en ...

Jú jú, Stella fór fram úr öllum væntingum og berin byrjuðu að vaxa.

Og urðu svona lika fallega rauð og við gátum smakkað mmmmm..... fyrsta berinu var skipt í þrennt svo amman, afinn og Embla Sólin mín gætu notið þess öll

Í morgun þegar ég kom út í garð, mætti mér þessi þjófur! ....

!!! einn lítill geitungur búinn að éta hálft ber! það er eins og ef ég settist niður og æti heilt tonn!

Ég gat nú samt ekki annað en hlegið ... eftir að ég hafði samt öskrað á kvikindið ...

Ég náði samt fullri lítilli skál af dásemdar berjum mmmm ... oh ég vildi ég gæti gefið ykkur öllum að smakka.

Ég sver það mér finnst það nálgast kraftaverk að hafa kirsuberjatré í litla garðinum mínum.  Hérna lengst norður í Atlantshafinu, sem gefur af sér þessa líka yndislegu veislu!

Þvílíkt dekur sem Lífið bíður manni upp á