Snákurinn ekki lengur í Paradís

Ég býst við að það finnist oft snákur í Paradís. Og þannig reyndist það hér í Paradísinni minni. Meintur dópinnflytjandi í næstum því næsta húsi. Húsinu þar sem frænka mín bjó alltaf í gamla daga. Frekar sorglegt allt saman en vonandi að takist að koma þessum ráðvilltu mönnum á rétta braut..... er það draumórar? ...ok, en þá vil ég bara fá að dreyma um betri tíma framundan. Það hlýtur að vera hægt að bæta endurhæfingu í fangelsunum okkar. Ég held að annars verði aldrei hægt að koma í veg fyrir að menn verði bara verri og verri með hverri fangelsis innlögn.  "If you don´t have a dream, how are you going to make your dream come true?" Right?  Ég læt allavega ekki dimmt og dapurt lið eyðileggja hamingjuna í mínu hjarta.

Í gærmorgun vaknaði ég í sólskini og þvílíkt fögrum fuglasöng. Litlu fuglarnir eru komnir til að eyða vetrinum hjá okkur í Paradísinni. Berin á reynitrjánum búin að frjósa og þar með lagt á borð fyrir litlu söng englana við Hellisgerði.

 Vala mín söngelska kisa hlustaði af athygli á hinn fagra söng.

Hún kallaði í Punkt stóra bróðir og Pollýönnu yfirdýr og við fórum öll saman út í garð að hlusta og njóta....

 

Hér er sko enginn snákur og öll dýrin í skóginum eru vinir  

Hafið góða og friðsama helgi elskurnar og verið góð hvert við annað