Fullt tungl og meira um dásamlegu krúttin :-)

Síðast liðin helgi var svo dásamleg! orka hennar lifir áfram. Fullt tungl og mikil orka friðar og fegurðar.

Sameinað ákall hjartna og huga hinna mörgu skilar sér í sterkri friðar og verndaruppbyggingarorku.

Og þetta var bara byrjunin.....

En nú í skiljanlegri hluti Hér er mikið Líf og fjör á mörgum sviðum og hæðum hússins

 Þetta er sko stuðleikur!

Leikurinn fjallar um æfinguna "að verja húsið"...

Þau eru svo lítil og dásamleg krútt en finnst þau sjálf vera svo stór og ógurleg

Sumir horfa bara á, það þarf líka að hvíla sig vel á milli þegar maður er svona lítill

Það er líka svo margt að skoða og hugsa um. Svo óskaplega margt að læra í þessum heimi. 

Og þegar maður er kisi þarf maður líka að kunna að sitja bara og vera krútt...

Kisukrútt flytja að heiman :-)

Fyrrakvöld var rosalega skemmtilegt hjá okkur. Þá kom hún Sigrún bloggvinkona mín, Steini maðurinn hennar og prinsessurnar þeirra tvær: Eydís og Þórdís. Svo komu líka Guðni bloggvinur minn, bróðir hennar Sigrúnar og mamma þeirra! Pælið í því hvað maður er lánsamur að kynnast heilli stórfjölskyldu, þremur kynslóðum í gegnum bloggið og svona líka yndislegt fólk

Hann Guðni var svo notalegur að senda mér myndir sem hann tók og gefa mér leyfi til að setja hérna inn á bloggið. Þannig að allar myndirnar við þessa færslu eru frá Guðna, takk kærlega Guðni og bestu kveðjur til ykkar krúttsálufélaganna

Þarna er Guðni með Magna litla Mafíukisa að kveðja mig. Litli kisi fékk að flytja til Guðna og Pútín stórakisa og ég veit þeir eiga allir eftir að hafa það rosalega gott og skemmtilegt saman. Kíkið bara á bloggið hans Guðna

 Sigrún og hennar fjölskylda féllu fyrir "Mýslu litlu" sem fékk að flytja heim til þeirra. Þar verður dekrað við hana það leynir sér ekki á myndunum á blogginu hennar Sigrúnar Endilega kíkið þangað, mig vantaði tilfinnanlega myndir af yndislegu prinsessunum Þórdísi og Eydísi en það eru myndir af þeim á blogginu hennar Sigrúnar. Þar sést líka þegar Simbi stórikisinn þeirra tók á móti "Mýslu litlu" þegar hún flutti inn

 

Mamma eða amman eiginlega varð auðvitað að fá að "máta" líka. 

Það fór greinilega vel á með þeim. Litlu kisurnar voru báðar alsælar með fólkið sem þau voru að flytja til. 

Lady Alexandra er semsagt búin að gefa alla sína kettlinga á ný heimili. Edda er búin að lofa tveimur, þannig að nú eru aðeins 5 ólofaðir kettlingar eftir. Eddubörn eru rétt rúmlega 7 vikna og Völubörn rúmlega sex vikna, þannig að þau eru ekki alveg tilbúin að flytja ennþá.

 

Það var eins og Alex skyldi að hún var að kveðja börnin í síðasta sinn. Hún knúsaði þau og kvaddi vel og svo hlýlega og fallega. Hún var greinilega sátt við fólkið sem þau voru að fara til. Hún kallaði aðeins einu sinni um kvöldið á kettlingana en svo var eins og hún mundi. Þannig að hún fór bara að sofa, hún er orðin gömul og reynd hún Lady Alexandra og veit að það er þetta sem gerist.

"Bless elskurnar mínar og munið nú allt sem ég kenndi ykkur"

"knúsiknúsiknúsiknús......"

 Nú getur hún Lady Alexandra farið aftur í aðaldekurhlutverkið á litla heimilinu sínu hérna niðri, engin samkeppni við börnin hennar. Hlutverki hennar við uppeldi barnanna sinna er lokið og nú taka Magni Mafíukisi og "Mýsla litla" til við að ala upp sínar nýju fjölskyldur

 

Nýtt ár og ný ævintýr...

Nýtt ár byrjar með vorveðri ... eða er þetta haustveður? Allavega ekki alveg "venjulegt" janúarveður. En þetta ár verður örugglega ekkert "venjulegt" heldur. Ýmislegt breytist en það er sumt sem aldrei breytist og það er krúttleikastig kettlinga

Sæl og blessuð  Bast og ég heilsumst hátíðlega í einum hlutverkaleiknum

Er "maður" sætastur eða hvað? Þetta er hún Elín litla sem flytur til nýja eiganda síns eftir ca tvær vikur.

Hennar hátign Lady Alexandra með fjögur af sínum fimm: Obama, Mýsla litla, Bangsi og Snati. (já ég veit þetta eru skrítin kisunöfn en hundurinn okkar heitir líka Dúfa.... ) Obama og Tígri bróðir hans fluttu saman á nýtt heimili og Bangsi fer á föstudaginn. Mýsla og Snati eru ólofaðir ... ef þig vantar einn ...

 Þetta eru algjörir fjörkálfar! Álfur litli og Jóli hasast þarna saman og Elín litla nagar skottið á Jóla á meðan. Það verður ALLT að leikföngum í loppunum á þeim!

Ég verð að játa að mér verður ekki mikið úr verki þessa dagana, gæti bara dúllað mér hjá þessum krúttum allan sólarhringinn Það er eins og þau séu í eilífum hlutverkaleikjum, stundum er einhver skrímslið og hinir þurfa að yfirvinna það. Stundum er kassi eða gömul skóreim eða krumpað umslag mjög spennandi bráð. Svo er ómetanlegt að hafa systkinin fyrir fórnarlömb eða óvætti eftir því hvaða leik er verið að leika þá stundina

 Svo þarf regulega að taka smá pásu í fjörinu til að knúsa aðeins 

Það þarf líka að kunna að "pósa"...

Aldrei mjög leiðinlegt hjá þessum tveim

Það er nú ekki amalegt að búa með svona dásemdarkrúttum og gleðigjöfum

 Lífið er svo dásamlegt alla daga. Hvort sem maður hefur einhvern fyrir skrímslið, bráðina, leik- eða knúsufélaga þá er alltaf til efniviður í góðan og spennandi dag

Knús og ljúfan dag til ykkar elsku bloggvinir og aðrir sem "álpast" hingað inn að lesa

Gleðilegt ár!

Gleðilegt ár elskurnar og þakka ykkur jákvæð og yndisleg samskipti á liðnu ári Þið bloggvinir mínir eruð mér svo dýrmæt.

Lífsins tré hefur heilar og brotnar greinar og jafnvel þó það rifni að hluta upp með rótum, heldur það áfram  að vaxa og vex alltaf upp í átt að birtunni.

Það reynir á að vera til og það er ekkert verra að þurfa að hafa fyrir hlutunum. Lífið verður örugglega erfiðara á næstu misserum, áður en það verður betra aftur.

En er einhver sem sér eftir þeim tíma sem var? Er betra að lifa í ímyndun um velgengni? Nei, nú förum við að lifa raunverulegu lífi og gerum það líf bara nákvæmlega eins og við viljum hafa það. Meiri jöfnuð og betra mannlíf. 

Nú reynir á að þora að ganga traustum, öruggum, ákveðnum en friðsömum skrefum inn í nýtt tímabil sögu okkar. Horfa áfram en ekki aftur á bak. Horfa til þeirrar framtíðar sem við viljum sjá og stefna þangað. 

Njóta þess sem við höfum og byggja upp á þann hátt sem við VILJUM hafa uppbygginguna. 

Göngum áfram fyllt von og leyfum Ljósinu að leiða okkur rétta leið að betra lífi.  

Ljósið er alltaf til staðar, við þurfum "bara" stundum að kyrra okkur til að sjá það. 

Vonin leiðir okkur þangað sem við viljum fara svo það er betra að vona í jákvæða átt, ekki satt?